Blauwbaardje in Wonderland en andere grimmige sprookjes

Blauwbaardje in Wonderland is een sprookjesbewerking geschreven door Louis Paul Boon. Dit verhaal
is in tegenstelling tot zijn andere grimmige sprookjes geen bewerking van één sprookje, maar wel van
tientallen sprookjes van de gebroeders Grimm. Ikzelf heb er dertien kunnen ontdekken in het verhaal,
maar het zijn er ongetwijfeld nog veel meer. De overgangen tussen de verschillende sprookjes zijn 
heel subtiel, waardoor bijvoorbeeld de glazen muiltjes uit 'Assepoester' plots
gecombineerd worden met de dochters van 'vrouw Holle'. Onder andere 'Roodkapje', 'Hans & Grietje',
'de Kikkerprins', 'de drie gouden haren van de duivel' en 'de drie mannetjes in het bos' kwamen aan bod
in dit gemoderniseerde sprookjesverhaal.

Ondanks de vele verwijzingen naar de verschillende sprookjes van Grimm draait het hele verhaal
toch rond één hoofdpersonage: Blauwbaardje. Dit jonge meisje beleeft allerlei avonturen 
die andere sprookjesfiguren ook ooit meemaakten. Zo komt ze op een bepaald moment in het bos
een jongen tegen, waarmee ze naar het peperkoeken huisje gaat. De jongen wordt er vetgemest door
een oude heks en Blauwbaardje kan nog net verhinderen dat hij in de oven wordt gestopt door de feeks
zelf in de oven te duwen. Dit stuk van het verhaal is voor een groot deel overgenomen uit
'Hans & Grietje'. Dit is slechts één voorbeeld van de vele elementen die verwijzen naar de klassieke
sprookjes.

Toch zijn er ook grote verschillen, waaronder het taalgebruik. De taal die Louis Paul Boon in zijn
sprookjesbewerking gebruikt, is veel brutaler en zelfs licht erotisch. Zo spreekt Blauwbaardje
regelmatig over haar appeltjes die aan het groeien zijn, gaat ze op een bepaald moment haar
'sterretje' verwarmen aan de kachelbuisjes van de drie mannetjes in het bos, doen diezelfde
mannetjes onderzoek naar het verschil tussen staande stalagmieten en hangende stalactieten
en zijn ze plots enorm geïnteresseerd in 'speleologie'. Blauwbaardje moet zelfs in het bos op zoek
gaan naar aambeien. Een duidelijke verwijzing naar de aardbeien uit het originele sprookje van de
drie mannetjes in het bos. Blauwbaardje beleeft ook romantische avonturen met de wolf uit
'Roodkapje' in het bed van haar grootmoeder. Nergens wordt er letterlijk gesproken over het
liefdesspel, maar wie tussen de lijnen leest, kan zich er wel iets bij voorstellen.

Deze sprookjesbewerking is duidelijk niet geschikt voor kleine kinderen. Het boek is bedoeld voor
volwassenen, of zoals Louis Paul Boon zelf zegt: 'Grimmige sprookjes voor verdorven kinderen'.
Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Het was voor mij eigenlijk een zoektocht naar de
tientallen sprookjes die verstopt zaten in het verhaal. Het is leuk om eens op een andere manier
terug te kijken naar die sprookjes uit je jeugd. Zeggen dat dit boek beter is dan de klassieke
sprookjes kan ik niet, daarvoor zijn de verhalen te verschillend. Volwassenen die vinden dat de
klassieke sprookjes te kinderachtig geschreven zijn, zullen dit boek wel als een goed alternatief
beschouwen. Ikzelf heb van dit boek genoten, maar het mist toch de magie van een echt sprookje.