De brief voor de koning

De avond voor Tiuri zijn ridderslag ontvangt, wordt hij door een vreemde oude man aangesproken.
De man vraagt Tiuri een belangrijke opdracht uit te voeren: een brief bezorgen aan de Zwarte ridder
met het witte schild. Tiuri twijfelt, maar beslist uiteindelijk toch om de opdracht te aanvaarden.
Wanneer hij de Zwarte ridder aantreft, ligt die op sterven als gevolg van een aanval door de Rode
ridders. De ridder vertrouwt Tiuri de geheime en heel gevaarlijke opdracht toe om de brief naar
koning Unauwen te brengen aan de overkant van de Grote bergen. De Rode ridders willen niet dat
die brief het land van Unauwen ooit bereikt, ze proberen er dan ook alles aan te doen om Tiuri's weg
te versperren. Zal Tiuri met de brief ooit tot bij de koning van Unauwen geraken...?

Dit verhaal speelt zich af in een door Tonke Dragt gecreëerde wereld, die bestaat uit het Rijk van
Dagonout, het Rijk van Unauwen en het duistere Eviellan. De twee rijken worden van elkaar gescheiden
door het Grote Gebergte, zoals duidelijk te zien is op de kaart van de fantasiewereld die op de eerste
pagina van het boek prijkt. Ondanks de afwezigheid van tijdsaanduidingen krijgt de lezer het gevoel
dat hij zich terug in de middeleeuwen bevindt. Het gebruik van kastelen, ridders, schildknapen,
paarden, tweegevechten... vormen uiteraard de aanleiding voor deze middeleeuwse sfeer.

In 2004 kreeg dit boek de erkenning die het verdient: de Griffel der Griffels. 'De brief voor de
koning' werd uitgeroepen tot het beste kinderboek van de afgelopen vijftig jaar. Deze titel is absoluut
niet overdreven voor dit wonderbaarlijke boek. Vanaf de eerste pagina wordt de lezer meegezogen in
het Rijk van Dagonaut en leeft hij als het ware tussen de ridders en de schildknapen. De wereld die
Tonke Dragt heeft gecreëerd, wordt zo goed beschreven dat de lezer echt het gevoel krijgt zich in een
bos of in de bergen te bevinden. Er is een overvloed aan personages aanwezig in het verhaal en toch
kon ik me alle personages aan het einde van het verhaal nog herinneren, omdat ze allemaal zo goed
werden uitgewerkt. Elk personage laat op zijn eigen manier een onverwoestbare indruk achter 
bij de lezer. Bovendien verveelt het verhaal geen minuut, want elk hoofdstuk brengt spannende en
onverwachte wendingen in het verhaal. Zelfs kinderen die niet graag lezen, zullen dit boek amper
kunnen wegleggen. Met zijn 455 pagina's is het een redelijk lijvig boek, maar toch leest het als een
trein. Ik denk dat er weinig kinderen zijn die het boek niet met plezier zouden uitlezen. Als kind had
ik zelf nooit iets van Tonke Dragt gelezen, maar ik ben ontzettend blij dat ik het nu alsnog
gedaan heb.