Boekenbeurs 2014

Zoals elk jaar ben ik ook dit jaar naar de Boekenbeurs geweest. Een jaarlijks top event voor iedereen
die graag boeken leest. Op de Boekenbeurs zijn tientallen uitgeverijen en standen aanwezig met een
groot aanbod aan boeken. Een stand die mij altijd onmiddellijk opvalt, is de stand van WPG
uitgevers. Deze stand is een verzameling van verschillende uitgeverijen zoals Manteau, Prometheus,
Querido, De Bezige Bij Antwerpen, De Standaard uitgeverij, Zwijsen... Sommige van deze uitgeverijen
hebben een te klein aanbod om een volledige stand te vullen. Door deze uitgeverijen samen te zetten,
hebben ze toch de kans om hun boeken op een volwaardige manier aan te bieden op de beurs.
Wat mij ook direct opviel aan deze stand is de grote verscheidenheid aan categorieën van boeken.
Alle boeken worden per categorie geplaatst: misdaad, literatuur, romans, WO I, jeugdboeken, young
adult... Ieder lid van een gezin kan dus zijn zin vinden op de stand van WPG uitgevers.
Dit is waarschijnlijk ook het doel van deze uitgeverijen: zoveel mogelijk mensen bereiken.
Uiteraard worden van elke categorie de bestsellers van dit moment aangeboden, zoals
Kom hier dat ik u kus (Griet op de Beeck), Zonder voorschrift (Pieter Aspe), Gone (Michael Grant),
Gelukkige slaven (Tom Lanoye)...

Een boek dat mij onmiddellijk aansprak was Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans. Het is een
boek van de uitgeverij De Bezige Bij. Het heeft al verschillende prijzen gewonnen, zoals de
Vlaamse cultuurprijs voor de Letteren, de prijs van de lezersjury van de Gouden Boekenuil en het
boek werd ook genomineerd voor de AKO literatuurprijs en de Libris Literatuurprijs. De opsomming
van al die prijzen op de kaft van het boek maakte mij nieuwsgierig, waardoor ik de achterflap begon
te lezen. De schrijver vertelt in het boek het verhaal van zijn grootvader die meevocht in de Eerste
Wereldoorlog en die later in zijn leven begon te schilderen om zijn verdriet een plaats te kunnen geven.
Aangezien ik heel geïnteresseerd ben in de Eerste Wereldoorlog heb ik geen moment getwijfeld en heb
ik het boek onmiddellijk gekocht.

Lezing

Ik heb op de Boekenbeurs ook een lezing bijgewoond over young adult literatuur. Op die lezing kwam
Floortje Zwigtman vertellen over het eerste boek van haar nieuwe trilogie. Floortje Zwigtman heeft al
succes gehad bij adolescenten met haar 'groene bloem'-trilogie. Het boek Vlam moet het begin zijn
van een tweede succesvolle young adult-trilogie. De lezing bestond uit een interview waarbij Floortje
Zwigtman uiteraard allerlei vragen kreeg over haar nieuwe boek, maar ook over haar bronnen van
inspiratie en haar manier van schrijven.

De eerste helft van het interview ging vooral over de schrijfster zelf. Er werden vragen gesteld, zoals
'Doe je nog ander werk buiten het schrijven?', 'Hoe begin jij aan een nieuw boek?', 'Waar haal jij je
inspiratie vandaan?'... Ik vond het interessant om eens te horen hoe schrijvers beginnen aan een
boek en hoe ze het opbouwen. Floortje Zwigtman zelf begint te schrijven zonder dat ze weet wat
er in het volgende hoofdstuk zal gebeuren. Het verloop van het verhaal is voor haarzelf ook elke keer 
een verrassing. Ik schrok er wel van dat ze er maar liefst vier jaar heeft over gedaan om dit boek te
schrijven.  Ze heeft veel opzoekwerk moeten verrichten en ze heeft vaak getwijfeld of ze wel verder
moest werken  aan het boek vanwege het moeilijke thema. Het boek gaat namelijk over enkele
kinderen die opgroeien in een fictieve dictatuur.

Tijdens de tweede helft van het interview werden er vragen over het boek zelf gesteld en werd haar
ook  gevraagd hoe ze young adult literatuur zou omschrijven en waarom ze net voor dit genre heeft
gekozen. Toen ze over het boek zelf begon te vertellen, verdween mijn interesse al snel. Het
onderwerp van haar  boek interesseert mij namelijk niet zo en ik vond haar uitleg heel
ingewikkeld. Ik vraag me af of jongeren dit boek wel zouden begrijpen en appreciëren. Het was heel
duidelijk dat ze haar verhaal en personages door en door kent, maar daardoor kwam haar uitleg zeer
ingewikkeld over voor mensen die het boek nog niet gelezen hebben. De twee interviewers hadden
duidelijk het boek wel al gelezen, waardoor het soms leek op een onderonsje tussen de interviewers
en de schrijfster waarbij het publiek volledig op de achtergrond verdween. Er zaten leuke momenten
in het interview, maar de schrijfster heeft me helemaal niet kunnen overtuigen, integendeel. Ik denk
dat mensen die van plan waren haar boek te kopen, helemaal van gedachten veranderen door deze
lezing. Het gevoel dat ik overhoud na de lezing is dat Vlam een ingewikkeld begin is van een trilogie,
dat tevens een onderwerp bevat dat volgens mij weinig adolescenten zal kunnen bekoren.

Tendensen op de Boekenbeurs

Het grote thema van de Boekenbeurs dit jaar was: 'strips'. Uiteraard was het aanbod van strips nog
groter dan andere jaren. Het is opvallend hoeveel strips voor volwassenen er de laatste jaren werden
geïntroduceerd. De tijd dat dit genre enkel door kinderen werd gelezen is al lang voorbij. Er waren 
verschillende standen die enkel strips verkochten en deze werden zowel door kinderen,
jongeren als volwassenen druk bezocht.

Nog een nieuw fenomeen op de beurs dit jaar zijn de kleurboeken voor volwassenen. Dit is een rage
die sinds enkele maanden ook ons land heeft veroverd. Alsmaar meer volwassenen willen zich
ontspannen door te kleuren. Deze kleurboeken zijn uiteraard niet te vergelijken met de exemplaren
voor kinderen.  De kleurplaten zijn veel ingewikkelder en bevatten zeer kleine vakjes waarbij
nauwkeurigheid en precisie belangrijk zijn. Het vergt dus veel concentratievermogen om deze
platen in te kleuren en volgens vele mensen is dit nu net de reden dat het voor ontspanning zorgt:
als mensen aan het kleuren zijn, kunnen ze hun hoofd helemaal leeg maken. Een standhouder plaatste
zelfs een grote versie van een kleurplaat die de bezoekers ter plaatse mochten inkleuren.

Een laatste belangrijk fenomeen op de Boekenbeurs dit jaar heeft allicht te maken met het feit
dat het honderd jaar geleden is dat de Eerste Wereldoorlog begon. Enorm veel standhouders hebben
boeken van of verwijzingen naar de Eerste, maar ook naar de Tweede Wereldoorlog. Ik ben niet
alleen veel informatieve boeken over de oorlogen tegen gekomen, maar ook literatuur met als
grote thema de wereldoorlogen. Er werden zelfs boeken in de kijker gezet die speciaal voor jongeren
zijn bedoeld om hen de oorlog te laten begrijpen (bv. Even zwegen de wapens van James Riordan).
Zelfs strips en graphic novels over de oorlog waren eenvoudig terug te vinden op deze editie van de
Boekenbeurs. Er werden kosten noch moeite gespaard om attributen, die verwijzen naar de oorlog,
te voorzien tussen de verschillende boeken over de oorlog. Op de Boekenbeurs was de
nagedachtenis aan de Eerste Wereldoorlog alleszins niet ver te zoeken. Waarschijnlijk zal dit fenomeen
de volgende drie jaar ook nog prominent aanwezig zijn op de Boekenbeurs.